மஞ்சள் பூ மரத்தடியில்.

 

மழைப்பெய்த மரத்தடியில், 
மனம் நனைக்கும் சிற்றோடை. 
மஞ்சள் நிறப் பறவையொன்று 
     கடலுக்குள் குதித்தது போல், 
மயங்கிக்கிடக்கும் மஞ்சள் பூக்கள். 

கடக்கத்துடிக்கும் என் கால்களை- 
காந்தமாய் கட்டிக்கொண்ட காட்சி.
சிலப் பூக்கள் சிரித்திருக்க, 
    சிலப் பூக்கள் கண்ணீருடன்.
சிலிர்க்க செய்யும் மென்காற்றும்,
சிந்தை விரும்பும் கலவையாய்.

விழிக்குடை மூடாமல் அகல அகல- 
வியப்பிற்க்கு வியாபாரம் பேசும் விந்தை.
துளிகள் நனைக்கையில் இப்பூ- 
துணையாய் இருந்திருக்கக்கூடும் - மரத்திற்கு.

உதிர்வதை உணராமல் இல்லை-மரமும் பூவும்.
உற்றதும், உருவேற்பதும் உடனிருக்கையில், 
உமிழ்ந்துவிட்ட வாடா பூக்களுக்கு, 
உயிர் இருந்திருக்கலாம், இருக்கலாம்! 

திருத்தம் கோரும் தீபாவளி!

ஓசோனில் ஓட்டை ,

ஒன்றுமறியா பறவைக்குஞ்சு, 

ஒழுங்கற்ற சுற்றுச்சூழல், 

ஒருவித மனக்கசப்பு .

உறவினர் ஒன்றுபட;

உறுதியாக்கும் பிணைப்பு பெற;

உள்ளம் திளைத்திருக்க; 

உருவானதொரு பண்டிகை. 

நல்லோர்கள் ஒன்றுபடாமல்,  

நட்சத்திர அம்ச வீடுகளில், 

நச்சு பணமும் பகட்டுமாக, 

நலிந்து விட்ட திருவிழா. 

தீப ஒளி திருநாளை,

தீபாவளி என மருவச்செய்து,

தீ- பாவம் - அழி என்று பொருட்படச்செய்து,

தினரச்செய்கிறோம் நம் தலைமுறையை. 

கைபேசிக்கு தள்ளுபடி; 

கண்கவரும் ஆடைகள்; 

கமகமக்கும் பலகாரம்; 

கட்டுப்பட்டாசு- இவை நம் தீபாவளி. 

சிறு வயிறு சுருங்கி ,

சீற்றத்தின் சிறைதனலில், 

சிதையுண்டும் சினங்கொண்டும் ,

சிற்றார்கள் எத்தனையோ. 

புகைவீச்சு தாளாமல், 

புண்ணாகும் ஐந்தறிவின் ,

புதைக்கப்படும் ஓலங்களை ,

பொருட்படுத்தாத ஆறறிவு. 

அணி வகுக்கும் இயந்திரங்களுக்கு -

அளவில்லாமல் காசோலை எண்ணுகையில், 

அடுத்த வேளைக்கு சில்லறை தேடுபவனை- 

அன்றேனும் எண்ணுங்கள்!

மனம் மகிழ தீபங்கள் ஏற்றி, 

மண்மணத்தை மாசுபடுத்தாது, 

மற்றவருக்கு கொடுத்துதவி ,

நாம் பறக்கவிடும் பணக்கட்டில்- 

ஒரு பங்கேனும் பகிர்ந்தளிப்போம்.

மரணம் கடந்த மகத்துவம், புரியும்!

-நன்றி-

நடுநிசியில் பறக்கும் மஞ்சள் பட்டம்!

விரிந்து கிடக்கும் வயல் வரப்பு
விடிவதரியாது விழித்திருக்க, 
வான் நோக்கி காற்று கடத்த 
வழிமொழிய வாய்ப்பின்றி உயர உயர.. 

வினை செய்து பெயர் பெற்று, 
வினையெச்சத்தின் எச்சங்களாய்,
வியபூட்டும் பெயரேச்சங்களின் 
வருகைக்கு நாள் பார்த்து- 

காணாது  போன  கடவுச்சொல்லொன்று 
கல்லெறியும் தெரு மனிதன்பால் சிக்கிவிட, 
கடல் வரை பார்க்க முடிந்தும் 
கண்ணற்ற களவு போல்.

மெய்யிநூடே பொய் - அது உயிராகி,
பொய்யினுள் புதைத்த உயிர்மெய்களாய் -
கைக்குட்டை நனைய கண்ணுதிர்த்து 
செய்வதரிந்தும் விம்மி நின்று.. 

ழகரம் உணர்ந்த ஊமையொன்று ;
காதலறிந்த குருட்டு விழியொன்று ;
இசை சுவைத்த கேளா செவியொன்று ;
மூளைக்குள் ஞாலம்- ஞானமில்லை!

காரியமாய் கணித்து விடப்பட்ட இவ்வேளைகளில்,
கண் சொருகும் காரணமாய்  மிதந்து, 
இந்நடுநிசியில் மேலே சென்று, 
ரசனைக்கும் ரசவாதம் பூசி ..

படபடக்கும் மென்மஞ்சள் பட்டம்!!

Frangipani!

                         

Oh me! A tree, house of a lark.

Proud of my leaf, so unique.

Glad for my garden place,

Peace, warmth and solace.

Sky pours to cleanse;

I look up in gazed sense.

White of the clouds- I want on me,

Splendor like a star- five edge free.

Pink in the baby palm- a touch that eve,

Smell from the dame’s tress, dressed in mauve.

Yellow, gives the bright Sun-fall,

I see- I want it all.

I now bloom in mellow,

With all I fancied for.

On a sensual sepal- show,

A melodious frangipani flower!

A  leaf drips on me,

Fragrance taken so breezy-

To the other side of my window pane,

Sits a little loving lassie.

Writes my birth, in a poetry-

Hints from a dreamy lane.

I proclaim; I knew my whispers,

Last night, in her tiny ears.