நடுநிசியில் பறக்கும் மஞ்சள் பட்டம்!

விரிந்து கிடக்கும் வயல் வரப்பு
விடிவதரியாது விழித்திருக்க, 
வான் நோக்கி காற்று கடத்த 
வழிமொழிய வாய்ப்பின்றி உயர உயர.. 

வினை செய்து பெயர் பெற்று, 
வினையெச்சத்தின் எச்சங்களாய்,
வியபூட்டும் பெயரேச்சங்களின் 
வருகைக்கு நாள் பார்த்து- 

காணாது  போன  கடவுச்சொல்லொன்று 
கல்லெறியும் தெரு மனிதன்பால் சிக்கிவிட, 
கடல் வரை பார்க்க முடிந்தும் 
கண்ணற்ற களவு போல்.

மெய்யிநூடே பொய் - அது உயிராகி,
பொய்யினுள் புதைத்த உயிர்மெய்களாய் -
கைக்குட்டை நனைய கண்ணுதிர்த்து 
செய்வதரிந்தும் விம்மி நின்று.. 

ழகரம் உணர்ந்த ஊமையொன்று ;
காதலறிந்த குருட்டு விழியொன்று ;
இசை சுவைத்த கேளா செவியொன்று ;
மூளைக்குள் ஞாலம்- ஞானமில்லை!

காரியமாய் கணித்து விடப்பட்ட இவ்வேளைகளில்,
கண் சொருகும் காரணமாய்  மிதந்து, 
இந்நடுநிசியில் மேலே சென்று, 
ரசனைக்கும் ரசவாதம் பூசி ..

படபடக்கும் மென்மஞ்சள் பட்டம்!!