ஊழ் உலகு !!

எங்கோ  எப்பொழுதோ -

எதேற்கென தெரியாமல், 

எவ்வாறென  புரியாமல், 

எட்டிதேரிக்கும் ஏகாந்தத்தில், 

எத்தனையோ தேதிகளில் ,

எத்திசையும் கேள்ளிக்கை  பேசி ,

என்றாவது சமத்துவம் பேசி, 

எள்ளி அன்பு செய்து -

ஏசாது ஏய்க்க கற்று ,

ஏமாற்றி திரிகிறோம்!

இன்னொரு இடத்தில அங்கு -

இன்பத்தின் மொழி அறியா ,

இமை சிமிட்டும் நீர் துளியில். 

இடிந்த நாட்களாய் நகன்று ,

இரகமற்ற  ஈனக்  கைப்பட்டு, 

இரவு கடந்தும் இரவோடோன்றி ,

இக்கணம் இறந்தால் சரி -

இயல்பென்ன  யாமரியோமென 

இரண்டிலிருந்து இந்நூரு வரை, 

இல்லாது நிலையுட்ட்றோர்!

கருப்புக்கும் வெண்மைக்கும், 

கலந்த நிறத்திற்கும் -

ஊழ்வினை உருட்டிய உலகமடா!!