மழைத்துளியாய் நானிருந்தால்
மரணகாலம் மறுநொடி என
மண்ணோடு மறைதிருபேன் !!
மல்லிகையாய் மலர்ந்திருந்தால்
மயங்கும் மனம் வீசி
மறுநாளில் சருகாவேன் !!
மரமாக மண் துளைதிருந்தால்
மாந்தர்க்கு நிழலாகி
மம்மங்கு நின்றிருபேன் !!
மயிலாக மாதவம் கொண்டிருந்தால்
மழை நேர மாலையிலே காட்சிதர
கூண்டுக்குள் குமைந்திருபேன் !!
மானாக மண் சேர்ந்தால்
என்னிருள் நாள் ஒன்றில்
மாற்றானுக்கு இறையாவேன் !!
இவ்வனைத்தும் பூல் இல்லை
என் இப்பிறவி என
கர்வம் கொண்டு,
மனிதனாய் பிரப்பெடுதேன் !!
காலம் நீண்டு...
கனவுகள் கண்டு...
ஆசைகளை அசைப்பூட்டு ...
இன்று, முன்கூறிய ஐந்திடம் தங்கிய
முப்பேரு இல்லை என்னிடம்..
உண்மை !!
நிம்மதி!!
அமைதி!!
No comments:
Post a Comment